του Ηλία Παππά
Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε όλο και περισσότεροι έλληνες εξαθλιώνονται και εξαναγκάζονται να υποβαθμίσουν τη ζωή τους. Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται και τείνει στην εξάλειψή του και τα πάλαι ποτέ δημόσια και δωρεάν αγαθά καταλαμβάνονται από τη σκληρή αγορά η οποία τα ελέγχει και τα εξουσιάζει. η κατάσταση αυτή εμφανίζει μια τεράστια δυναμική , και ανακατατάσσει την κοινωνική διαστρωμάτωση, δημιουργώντας μια νέα κοινωνική τάξη αποτελούμενη από σχεδόν όλες τις βαθμίδες της κοινωνικής πυραμίδας, τους νεόπτωχους- νεοάστεγους. Άνθρωποι οι οποίοι ζούσαν πριν από λίγο καιρό μια κανονική ζωή , όπως αυτή όλων μας, ενταγμένοι σε όλους τους φορείς κοινωνικοποίησης (οικογένεια κ.α) , ξαφνικά βρίσκονται να χάνουν τα πάντα εξαιτίας της κρίσης και μετεξελίσσονται σε ανθρώπους του δρόμου ζώντας σε αυτόν και από αυτόν. Στεγάζονται κάτω από χαρτόκουτες, κοιμούνται με την αδιάβροχη προστασία του νάιλον τις βροχερές μέρες, τρέφονται με ότι πετούν οι υπόλοιποι έλληνες και με την ελεημοσύνη τους και το χειρότερο πεθαίνουν από αιτίες οι οποίες είχαν εξαλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια από τη νεοελληνική κοινωνία (ασιτία κ.α ) μένοντας στα «αζήτητα των νοσοκομείων». Η νέα αυτή κατηγορία ανθρώπων στην ελληνική κοινωνία μοιάζει να μεγεθύνεται και να δημιουργείται ένα τεράστιο νέο κοινωνικό πρόβλημα . Το κράτος στη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει αδυνατεί να κάνει το παραμικρό για την αντιμετώπιση του προβλήματος , αφού ο μηχανισμός κοινωνικής πολιτικής έχει αποσαρθρωθεί στο βωμό της λιτότητας και της οικονομικής προσαρμογής. Το πρόβλημα είναι βέβαιο πως εάν δε δημιουργηθεί μια ολοκληρωμένη πρόταση πολιτικής για την επίλυση του θα αποτελέσει μια δυνητική απειλή για την κοινωνική συνοχή . Όσο η κρίση γίνεται βαθύτερη , τόσα περισσότερα προβλήματα θα ανακύπτουν οδηγώντας και τους τελευταία εναπομείναντα ψήγματα κοινωνικού κράτους στο βωμό του περιορισμού δαπανών και τη χώρα στην αποσύνθεση. Χρειάζονται λοιπόν σαφείς πολιτικές αποφάσεις οι οποίες να ενισχύουν το κοινωνικό προφίλ του κράτους και εκείνες οι πολιτικές οι οποίες να κάνουν το κράτος δικαιότερο και αναδιανεμιτικότερο. Είναι καιρός οι πολιτικοί να καταλάβουν πως η ακραία λιτότητα που ευαγγελίζονται δεν οδηγεί στα επιθυμητά αποτελέσματα αλλά σε αντίρροπα , και η πολιτική να κατανοήσει και αποδείξει πως δεν έχει νικηθεί, ούτε πρέπει, από την οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου