Ο ΟΗΕ αναγνώρισε το παλαιστινιακό κράτος

Πανηγυρισμοί στη Βηθλεέμ, δίπλα στο ισραηλινό τείχος   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Ηνωμένα Έθνη

Με ισχυρή πλειοψηφία καθώς η διεθνή κοινότητα συντάχτηκε σε μεγάλο μέρος της με το αίτημα των Παλαιστινίων, η Γενική Συνέλευση ενέκρινε την Πέμπτη την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή (non-member observer state), μία πολιτική, διπλωματική αλλά και συμβολική νίκη που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα.

Παρά το αναμενόμενο «όχι» του Ισραήλ και των ΗΠΑ αλλά και με εξίσου αναμενόμενο «ναι» ισχυρών δυνάμεων, το αποτέλεσμα ανοίγει την Παλαιστινιακή Αρχή το δρόμο προς τα διεθνή φόρα και παρέχει στους Παλαιστίνιους το πλεονέκτημα μιας αναβαθμισμένης θέσεις όταν αρχίσουν εκ νέου οι συνομιλίες με το Ισραήλ. Στον λόγο του από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών ο Μαχμούντ Αμπάς μίλησε για όσα υπέστη ο λαός του αλλά τάχτηκε υπέρ της ειρήνης και πρόβαλε αυτό ακριβώς που ζητούν επί δεκαετίες οι Παλαιστίνοι: το αίτημα για φωνή και λόγο στη διεθνή κοινότητα.

Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες, εννέα ψήφισαν κατά και 41 χώρες απείχαν.

Το αίτημα της Παλαιστινιακής Αρχής υιοθετήθηκε από την πλειονότητα των μελών του ΟΗΕ: θετικά εκφράστηκαν μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Κύπρος, το σύνολο του αραβικού κόσμου, των ασιατικών χωρών και της Νότιας Αμερικής.

Αναμενόμενη η αρνητική ψήφος του Ισραήλ και των ΗΠΑ, «όχι» ψήφισε ακόμη ο Καναδάς, η Τσεχία και ο Παναμάς αλλά και τα μικρά νησιωτικά κράτη Παλάου, Ναουρού, Μικρονησία και Νήσοι Μάρσαλ.

Από τις χώρες που απείχαν, αναμενόμενη και προαποφασισμένη ήταν η στάση της Βρετανίας, που είχε βάλει όρους στην Παλαιστινιακή Αρχή, και της Γερμανίας· αποχή επέλεξαν, μεταξύ άλλων, η Αυστραλία, η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Κροατία, το Μαυροβούνιο, η Ουγγαρία, η ΠΓΔΜ, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Ρουμανία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει εκφραστεί υπέρ της λύσης των δύο κρατών, δεν απέφυγε να εμφανιστεί τελικά τρίγλωσση με την πλειονότητα να τάσσεται υπέρ, την Τσεχία να απορρίπτει αλλά και αρκετές χώρες να απέχουν...

Η αναβάθμιση του διεθνούς καθεστώτος της Παλαιστινιακής Αρχής από «οντότητα» σε «κράτος μη μέλος» του ΟΗΕ, ανάλογο καθεστώς με αυτό που κατέχει το Βατικανό, δίνει φωνή στην Παλαιστινιακή Αρχή η οποία ως σήμερα είχε απλώς καθεστώς παρατηρητή στη Γενική Συνέλευση των 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ.

Με διαβατήριο την απόφαση του ΟΗΕ, η Παλαιστινιακή Αρχή θα μπορέσει να διεκδικήσει (αλλά όχι να εξασφαλίσει) τη συμμετοχή της σε οργανισμούς που διασυνδέονται με τον ΟΗΕ, μεταξύ τους το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στο οποίο θα μπορέσει να προσφύγει κατά του Ισραήλ. Καθόλου εύκολος δεν είναι και ο δρόμος για την αναγνώριση από τη Γενική Συνέλευση αλλά η απόφαση αυτή είναι πρώτο σημαντικό βήμα για την αναγνώρισή του ως πλήρες μέλος του ΟΗΕ.

Εορτασμοί και προειδοποιήσεις...

Στη Δυτική Όχθη από το απόγευμα της Πέμπτης πλήθη συγκεντρώθηκαν για να εορτάσουν το προδιαγεγραμμένο –αλλά φυσικά εξαιρετικά επιθυμητό για τους Παλαιστίνιους– αποτέλεσμα.

Μόλις οι τηλεοπτικές οθόνες επιβεβαίωσαν την επιτυχία, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και βγήκαν με τα αυτοκίνητά τους στους δρόμους της Ραμάλα, όπου και η έδρα της Αρχής, και σε άλλες πόλεις. 

Η απόφαση δεν θα αλλάξει την καθημερότητά τους, σημειώνει ο αντποκριτής του Guardian, αλλά αναγνωρίζουν ότι είναι ένα πρώτο βήμα.

Εξάλλου και η ημερομηνία δεν επιλέχτηκε τυχαία εκ μέρους των Παλαιστινίων, καθώς η 29η Νοεμβρίου είναι η επέτειος της απόφασης του 1947 για το διαμελισμό της Παλαιστίνης και τη δημιουργία δύο κρατών, μια απόφαση που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους εβραίους που ζούσαν στην περιοχή και τον επόμενο χρόνο έγιναν οι πρώτοι πολίτες του νεότευκτου ισραηλινού κράτους.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

22 φωτογραφίες

Από την πλευρά του, το Ισραήλ προειδοποιούσε σε υψηλούς τόνους (που αργότερα έριξε όσο προσέγγιζε η ημέρα της ψηφοφορίας) ότι δεν αλλάζει τίποτα επί του εδάφους, αντιθέτως απομακρύνει την εγκαθίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. «Δηλητηριώδη, γεμάτο προπαγάνδα» λόγο χαρακτήρισε την ομιλία του Αμπάς ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου επιλέγοντας υψηλότερους τόνους.

Μετά την ψηφοφορία, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, την χαρακτήρισε «ατυχή και αντιπαραγωγική» που βάζει περισσότερα εμπόδια στον δρόμο για την ειρήνη. «Μόνο οι άμεσες επαφές ανάμεσα στα δύο μέρη μπορούν να επιτύχουν την ειρήνη που αξίζουν: δύο έθνη σε δύο κράτη», επισήμανε.

«Ζητάμε την ληξιαρχική πράξη γέννησης»

Πριν από την ψηφοφορία τον λόγο έλαβε καταχειροκροτούμενος από τη Γενική Συνέλευση ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς.

Ολόκληρες οικογενείς μεγάλωσαν με το όνειρο της ελευθερίας και της ειρήνης, είπε. Σήμερα η Παλαιστίνη έρχεται ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών σε μια καθοριστική στιγμή, πρόσθεσε: «ζητάμε από τον ΟΗΕ την ληξιαρχική πράξη γέννησης της Παλαιστίνης», υπογράμμισε.

Η ψήφος υπέρ του αιτήματος είναι η τελευταία ευκαιρία να σωθεί η λύση των δύο κρατών, τόνισε με έμφαση.

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής καταδίκασε την ισραηλινή επιθετικότητα: «Δεν υπήρχε ανάγκη από χιλιάδες επιδρομές για να θυμηθεί ο κόσμος ότι πρέπει να τελειώσει η κατοχή» στα Παλαιστινιακά Εδάφη, υπογράμμισε αναφερόμενος εκτενώς και στην πρόσφατη ισραηλινή επιδρομή στη Λωρίδα της Γάζας που άφησε περισσότερους από 170 νεκρούς.

«Ο κόσμος να πει τέλος στην κατοχή και τον εποικισμό» στα Παλαιστινιακά Εδάφη ζήτησε ακόμη παρομοιάζοντας το σημερινό καθεστώς με αυτό του απαρτχάιντ, εκτιμώντας πάντως ότι καθιστά τη λύση των δύο κρατών όλο και πιο δύσκολη–αν όχι πλέον αδύνατη.

«Θα συνεχίσουμε την λαϊκή, ειρηνική αντίσταση» είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας και «θα επιδιώξουμε την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και επίλυση του θέματος των προσφύγων», υπογράμμισε επαναλαμβάνοντας τη θέση της Αρχής αλλά προειδοποίησε ότι «ο χρόνος τελειώνει και το παράθυρο της ευκαιρίας κλείνει...»

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο αντιπρόσωπος του Ισραήλ, Ρον Πρόσορ, ο οποίος τόνισε ότι η χώρα του επιθυμεί την ειρήνη. Επιτέθηκε δε προσωπικά κατά του προέδρου Αμπας προσάπτοντας του ότι δεν επιθυμεί την ειρήνη και ότι δεν αποδέχεται τις προτάσεις που γίνονται από την ισραηλινή πλευρά. 

Οι Παλαιστίνιοι πριν από 65 χρόνια έκαναν το λάθος να μην δεχτούν την λύση των δύο κρατών που είχαν προτείνει τα Ηνωμένα Έθνη με τότε ψήφισμα τους, επισήμανε ο αντιπρόσωπος, «και το ίδιο λάθος κάνουν και σήμερα». «Καμιά απόφαση του ΟΗΕ δεν μπορεί να σπάσει τον εδώ και 4.000 χρόνια δεσμό του λαού και της γης του Ισραήλ», είπε.

Αγώνας για την αξιοπρέπεια είναι ο αγώνας των Παλαιστίνιων, υπογράμμισε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέντ Νταβούτογλου, πού πήρε το λόγο αμέσως μετά για να δηλώσει ότι «περιμένουμε την πλήρη ανεξαρτησία της Παλαιστίνης ως ισότιμο μέλος του ΟΗΕ».

«Ως Τούρκοι στεκόμαστε στο πλευρό σας και θα είμαστε στο πλευρό σας για πάντα», είπε ζητώντας εν μέσω χειροκροτημάτων «να πάρει η Παλαιστίνη τη θέση που της ανήκει».

Μιχάλης Δουρμούσογλου

Newsroom ΔΟΛ   in.gr

Mάο Τσε Τουνγκ: Ο πατέρας της σύγχρονης Κίνας

Associated Press

Ο Μάο Τσε Τουνγκ το 1966, την εποχή της Πολιτιστικής Επανάστασης

O Mάο Τσε Τουνγκ γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1893 στο Σάι-Σαν, ένα αγροτικό χωριό στην κεντρική Κίνα. Ο πατέρας του ήταν ένας ευκατάστασος αγρότης, ο οποίος ενδιαφερόταν ο γιος του να αναλάβει την εργασία του. Ο ίδιος ο Μάο σε μια συνέντευξη που παραχώρησε το 1936 στον δημοσιογράφο Έντγκαρ Σνόου έλεγε για την οικογένειά του: «τα κόμματα στην οικογένεια ήταν δύο. Το ένα ήταν ο πατέρας μου και το άλλο η μητέρα μου, ο αδελφός μου και εγώ.»

Η μελέτη έφερε τον Μάο σε επαφή με τις δυτικές ιδέες και σύντομα έγινε οπαδός του Δημοκρατικού Κόμματος. Το 1908, ο Μάο ταξίδεψε στο Πεκίνο, όπου ήρθε σε επαφή με προσωπικότητες που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση του ΚΚ της Κίνας.

Με το νέο Σύνταγμα του 1913 έγιναν εκλογές τις οποίες κέρδισε το Εθνικιστικό Κόμμα (Κουομιτάνγκ). Τον Ιούλιο του 1921 ο Μάο έλαβε μέρος στις εργασίες του ΚΚ και συνέβαλε στη συνεργασία του με το Κουομιτάνγκ. Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, ο ίδιος ανέλαβε πολλές σημαντικές θέσεις.

Το 1925 η συνεργασία Κομμουνιστών με την Κουομιτάνγκ διακόπηκε βίαια: ο στρατηγός Τσιάνγκ Κάι Σεκ που ανέλαβε την εξουσία και την ηγεσία του κόμματος εξαπέλυσε διωγμούς και πραγματικές σφαγές των κομμουνιστών. Ο ίδιος ο Μάο γλίτωσε, όχι όμως και η σύζυγός του. Ο ίδιος κατέφυγε στα ορεινά της νοτιοανατολικής Κίνας από όπου ξεκίνησε η οργάνωση του κινεζικού κόκκινου στρατού με κορύφωση τη Μεγάλη Πορεία του 1935. Δύο χρόνια αργότερα συνεργάστηκε και πάλι με τον Τσιάνγκ Κάι Σεκ, αυτή τη φορά κατά της Ιαπωνίας. Μετά την ήττα των Ιαπώνων ακολούθησε σκληρός και πολύνεκρος εμφύλιος πόλεμος από τον οποίο προέκυψε η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας με τον Μάο στην προεδρία (Οκτώβριος 1949). Οι ηττημένοι Εθνικιστές κατέφυγαν στην Ταϊβάν.

Ως πρόεδρος εγκαινίασε φάση ταχείας και βίαης κολεκτιβοποίησης, ενώ παράλληλα εξελίθηκε και η εκστρατεία των Εκατό Λουλουδιών, μια προσπάθεια να ακουστούν και διαφορετικές γνώμες. Ωστόσο, η φάση αυτή δεν κράτησε πολύ και πολλοί από τους φορείς διαφορετικής γνώμης οδηγήθηκαν στη φυλακή.

Ακολούθησε το Μεγάλο Αλμα προς τα Εμπρός, το εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης, αντίθετο με το επίσημο της ΕΣΣΔ που έδινε έμφαση στη βαριά βιομηχανία. Ο Μάο προτίμησε την αγροτική βιομηχανία στο πλαίσιο κολεκτιβοποιημένης γεωργίας. Πολλά έχουν γραφτεί για εκείνη την περίοδο και την επιτυχία ή μη του συγκεκριμένου μοντέλου. Επισήμως έχει γραφτεί ότι 14 εκατομμύρια Κινέζοι έχασαν τη ζωή τους από την πείνα, αριθμός που ενδέχεται να είναι ακόμα μεγαλύτερος.

Το Μεγάλο Αλμα τερματίστηκε το 1963, για να ακολουθήσει περίοδος έντονης κριτικής για την οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε. Δεν έλειψαν ακόμα και αξιωματούχοι που τόνιζαν ότι η Κίνα πρέπει να στηριχθεί στην παιδεία, αλλά και στην εφαρμογή «αστικών» μεθόδων στην οικονομία.

Ο Μάο απάντησε με τη λεγόμενη Πολιτιστική Επανάσταση (1966): η κομματική ιεραρχία μπήκε στο περιθώριο και με τη βοήθεια των Ερυθροφρουρών ξεκίνησε ο αγώνας «για την εξάλειψη της αστικής ιδεολογίας, την ανάπλαση της ψυχής του λαού, το ξερίζωμα του ρεβιζιονισμού και την εδραίωση του σοσιαλισμού». Εκατομμύρια άνθρωποι βασανίστηκαν και πέθαναν, ενώ καταστράφηκε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομίας της χώρας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Κίνα πραγματοποιούσε τοΜεγάλο Αλμα στη Δύση. Βασική αιτία, η επιδείνωση των σινο-σοβιετικών σχέσεων και η πεποίθηση ότι η Κίνα κινδυνεύει από την ΕΣΣΔ. Μια συμμαχία με τις ΗΠΑ θα έδινε στην Κίνα περιθώρια ελιγμού έναντι του Κρεμλίνου. Η μυστική επίσκεψη του Κίσιντζερ στο Πεκίνο το 1971 έθεσε τις βάσεις για αλλαγή στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας με την αναγνώριση της Λαϊκής Κίνας ως μέλους του ΟΗΕ (αντί της Ταϊβάν) και την ιστορική μετάβαση του Ρίτσαρντ Νίξον στην Κίνα.

Ο Μάο πέθανε το 1976, χρονιά κατά την οποία έληξε και η Πολιτιστική Επανάσταση.

Πριν πεθάνει, ήλθε και πάλι στο πολιτικό προσκήνιο τον Ντενγκ Ξιάο Πινγκ , από τους λίγους που επέζησαν της Πολιτιστικής Επανάστασης, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να δυναμώσει τη φωνή των μετριοπαθών ενάντια στους ριζοσπάστες της λεγόμενης «Συμμορίας των Τεσσάρων»: που αποτελούσαν η σύζυγος του Μάο, ο αντιπρόεδρος του ΚΚ και δύο μέλη του Πολιτικού Γραφείου.

Η «Συμμορία των Τεσσάρων» συνελήφθη ένα μήνα μετά τον θάνατο του Μάο (9 Σεπτεμβρίου 1976) από τον Χούα Κουοφένγκ, του ιδανικού για τη διαδοχή του ίδιου του Μάο με τον Ντενγκ στην πρωθυπουργία.

A.Ρουμπάνης
πηγή: http://archive.in.gr

Η σκιά του Αραφάτ πλανάται πάνω από τη Παλαιστίνη

Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από τον μυστηριώδη θάνατο του Παλαιστίνιου ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ. Ένας θάνατος που περιβάλλεται από ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες γύρω από τις συνθήκες που τον προκάλεσαν, και ακόμα περισσότερες φήμες που εμπλέκουν τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες αλλά και παλαιστινίους πληρωμένους δολοφόνους.

Όσον αφορά την παλαιστινιακή κοινή γνώμη, κανένα μυστήριο δεν υπάρχει. 

Αντιθέτως, είναι πεπεισμένη εδώ και χρόνια ότι ο Γιάσερ Αραφάτ, πριν ακόμα μεταβεί σε νοσοκομείο στη Γαλλία, είχε ήδη δηλητηριασθεί από τους ισραηλινούς κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαπιστωθούν οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του. Η Παλαιστινιακή Αρχή είχε ζητήσει τη συνδρομή των γαλλικών αρχών για να διαλευκανθεί η υπόθεση, πλην όμως –άγνωστο πάλι γιατί- οι διαδικασίες κυλούσαν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς.

το Μαυσωλείο του Γιασέρ Αραφάτ στη Ραμάλλα

Η εκταφή των οστών του παλαιστινίου ηγέτη πραγματοποιήθηκε χθες, στο Μαυσωλείο του στη Ραμάλα, νωρίς το πρωί και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ρώσοι, Ελβετοί και Γάλλοι πραγματογνώμονες μετέβησαν επί τόπου ειδικά γι'αυτόν τον σκοπό και όπως ανακοίνωσαν οι παλαιστινιακές αρχές, τα συμπεράσματα της εργαστηριακής εξέτασης είναι άγνωστο πότε θα γίνουν γνωστά, υπονοώντας ότι θα περάσει ακόμα περισσότερος καιρός μέχρι να βρεθούν οι ένοχοι για έναν φόνο που ακόμα δεν είναι γνωστό εάν πράγματι έγινε.

Παρά το ότι αυτή η υπόθεση είχε πια ξεχαστεί τόσο από την παλαιστινιακή όσο και από την ισραηλινή επικαιρότητα, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ανακινήθηκε τώρα. Ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν, ευρισκόμενος σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αφ'ενός λόγω της ολοένα αυξανόμενης επιρροής της Χαμάς μετά την τελευταία στρατιωτική της αναμέτρηση με το Ισραήλ, αφ'ετέρου εξ αιτίας της χρόνιας στασιμότητας των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ και της ολοένα συνεχιζόμενης οικονομικής δυσπραγίας της διοικητικής μηχανής στην παλαιστινιακή Δυτική Όχθη, επιθυμεί διακαώς να υπενθυμίσει το ιστορικό και πολιτικό νήμα που συνδέει την σημερινή Παλαιστινιακή Αρχή με τον πεθαμένο θρυλικό ηγέτη.

Παραμονές της ψηφοφορίας της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ της ερχόμενης 29ης Νοεμβρίου - στην οποία η σημερινή παλαιστινιακή πολιτική ηγεσία ποντάρει πάρα πολλά - έρχεται η ανακίνηση της υπόθεσης του θανάτου του Γιάσερ Αραφάτ να φορτίσει ακόμα περισσότερο το τεταμένο διπλωματικό κλίμα ανάμεσα στη Ραμάλα και στο Ισραήλ.

Παρά το ότι είναι άγνωστο ποια θα είναι τα συμπεράσματα που θα βγουν από τις εργαστηριακές εξετάσεις, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ακόμα και αυτή καθαυτή η αναμονή τους θα αποτελέσει ένα ακόμα επικοινωνιακό όπλο στα χέρια της φθαρμένης πια Παλαιστινιακής Αρχής. Θα αποτελεί ένα γεγονός που συχνά-πυκνά θα έχει τη δυνατότητα να το χρησιμοποιεί, είτε για να στηρίξει τις θέσεις της κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ, είτε ακόμα και για να ενισχύσει την υπόστασή της έναντι της Χαμάς, η οποία δεν χάνει ευκαιρία να στηλιτεύει την ενδοτικότητα του Προέδρου Αμπού Μάζεν και των αξιωματούχων του.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης του μυστηριώδους θανάτου του Γιάσερ Αραφάτ, το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Παλαιστινιακή Αρχή δεν βάλλεται μόνο οικονομικά και διπλωματικά. Βάλλεται κυρίως ηθικά, με πάμπολλες φήμες για την οικονομική φερεγγυότητα των υπουργών της, τους παρασκηνιακούς μηχανισμούς πλουτισμού διαφόρων ημετέρων, την ενδοτικότητά της έναντι της Δύσης και την μακροχρόνια στασιμότητα στις ειρηνευτικές συνομιλίες με το Ισραήλ.

Από την άλλη πλευρά, η μέχρι πρότινος σταθερά απομονωτική στάση που τήρησε η Χαμάς και η προσκόλλησή της στις ακραίες θέσεις του Τεχεράνης και της Χεζμπολλάχ , εμμέσως όλες αυτές οι επιλογές της Γάζας εξυπηρέτησαν την Παλαιστινιακή Αρχή, προσδίδοντάς της την μόνη πραγματιστική αντιπροσώπευση του παλαιστινιακού λαού έναντι της διεθνούς κοινότητας.

Μέχρι πότε όμως η Παλαιστινιακή Αρχή θα αιτιολογεί την διοικητική της ύπαρξη απλώς και μόνο επειδή δείχνει διαλλακτικότερη έναντι του αντίπαλου δέους της; Άραγε, πόσα ακόμη χρόνια εργαστηριακών εξετάσεων θα είναι ικανά για να συντηρήσουν την πολιτική αξιοπρέπεια του Προέδρου Αμπού Μάζεν;

Λίγες ώρες πριν πραγματοποιηθεί η εκταφή των οστών του Γιάσερ Αραφάτ, ο υπ'αριθμόν 2 αξιωματούχος της πολιτικής πτέρυγας της Χαμάς,Μούσα Αμπού Μαρζούκ, εξέπληξε τους πολιτικούς αναλυτές δηλώνοντας ότι "το Ιράν δεν χαίρει πλέον μιας καλής θέσης στον αραβικό κόσμο", υπονοώντας ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα θα πρέπει να αναμένεται από την Γάζα μία δραματική στροφή στις περιφερειακές της επιλογές.

Δεν αποκλείεται αυτήν την λακωνική δήλωση να την θυμόμαστε στο μέλλον ως  το πρώτο δειλό πολιτικό άνοιγμα της Χαμάς προς τον μετριοπαθή περιφερειακό σουνιτικό πόλο. Δεν αποκλείεται ακόμα να πρόκειται για την προοικονομία της επικράτησης στο απώτερο μέλλον μιας "άλλης", μετριοπαθέστερης και διπλωματικότερης Χαμάς, που θα κληθεί να αποτελέσει τη διάδοχη κατάσταση στη Ραμάλα. 

Σε κάθε περίπτωση, είναι σίγουρα πάρα πολύ νωρίς για τόσο παρακινδυνευμένα συμπεράσματα. Άλλωστε, η προχθεσινή δήλωση Αμπού Μαρζούκ πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στη διεθνή ειδησεογραφία, και παντελώς ασχολίαστη, κατά τρόπο εντυπωσιακό..

Το μόνο σίγουρο : 

Ο Γιασέρ Αραφάτ -ακόμα και μετά θάνατον- δίνει ακόμα το παρών, έχοντας τη δύναμη ακόμα και τώρα να έχει τον δικό του ρόλο στο σημερινό παλαιστινιακό πολιτικό γίγνεσθαι.

ΑλλούΚιἈλλοῦ

Κύπριοι ζητούν δικαιοσύνη για τους βασανισμούς από τους Βρετανούς αποικιοκράτες

Ο Θάσσος Σοφοκλέους στη φυλακή της Λευκωσίας όπου βασανίστηκε από τους Βρετανούς

.Στέλιος Παπαναστασίου

Εξήντα Κύπριοι που αγωνίστηκαν ενάντια στον βρετανικό ζυγό την δεκαετία του ΄50 προσφεύγουν στη αγγλική δικαιοσύνη ζητώντας αποζημιώσεις για την κακομεταχείριση και τα βασανιστήρια που υπέστησαν στα χέρια των Βρετανών αποικιοκρατών.

Οι Κύπριοι πήραν το έναυσμα από την δικαίωση τριών Κενυατών που τον προηγούμενο μήνα προσέφυγαν στα ανώτερα αγγλικά δικαστήρια αξιώνοντας αποζημιώσεις για τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν από τις βρετανικές αποικιακές αρχές στην Κένυα την δεκαετία του '60.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Θάσσος Σοφοκλέους, πρόεδρος του συνδέσμου Κυπριών παλαιμάχων, επέστρεψε συμβολικά στο κελί στο οποίο των είχαν φυλακίσει οι Βρετανοί στη Λευκωσία – για πρώτη φορά μετά από εκείνα τα χρόνια.

Βρισκόμενος μέσα σε αυτή τη φυλακή, ξαναέρχονται στο νου του οι μνήμες από τις εκτελέσεις δι' απαγχονισμού συναγωνιστών συγκρατούμενων του που λάμβαναν χώρα νωρίς το πρωί, καθώς και τα βασανιστήρια στο οποία ο ίδιος υπεβλήθη.

"Μια μέρα, με χτυπούσαν στην πλάτη με μαστίγιο, στην άκρη του οποίου υπήρχαν μικρά κομμάτια από σίδερο. Η πλάτη μου από τα χτυπήματα γέμιζε πληγές που αιμορραγούσαν, στις οποίες οι βασανιστές κατόπιν μου έριχναν αλάτι," δήλωσε.

"Τους ζήτησα να με σκοτώσουν. Αλλά αυτοί γελούσαν, λέγοντας: 'Δεν θα σε σκοτώσουμε απλά και μόνο επειδή δεν θέλεις να υποφέρεις. Εδώ θα φτύσεις αίμα, ολημερίς και ολονυχτίς!''

Ο κ.Σοφοκλέους ήταν μέλος της ΕΟΚΑ, της ένοπλης αντιστασιακής οργάνωσης που διεξήγαγε αντιαποικιακό αγώνα ενάντια στην βρετανική διοίκηση της Κύπρου.

Αφότου καταδικάσθηκε για οπλοκατοχή σε ισόβια κάθειρξη, μεταφέρθηκε μαζί με άλλους αγωνιστές της ΕΟΚΑ στις φυλακές του Γουόρμγουντ Σκράμπς στο Λονδίνο.

Οι Κύπριοι αμέσως διαμαρτυρήθηκαν για βασανιστήρια που λάμβαναν χώρα εις βάρος τους, όταν δέχθηκαν επίσκεψη από ομάδα βουλευτών του Εργατικού Κόμματος.

Ένας από αυτούς, ο Φένερ Μπρόκγουέϊ, είπε στην Βουλή των Κοινοτήτων τον Ιούλιο του 1957: "Είδα κρατούμενους στο Γουόρμγουντ Σκράμπς με σπασμένα χέρια , με πρηξίματα και μεγάλους μώλωπες σε όλο τους το σώμα ,και με τους λαιμούς τους γεμάτους ουλές σημαδεμένους."

Οι κρατούμενοι αγωνιστές απελευθερώθηκαν τελικά το 1960, αφότου η Κύπρος κέρδισε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Την επομένη της επίσκεψης στη φυλακή, ο κ.Σοφοκλέους είχε κανονίσει μια συνάντηση με όλους τους παλαίμαχους στα γραφεία ΕΟΚΑ στην Λευκωσία.

Πως μπορούν να γίνουν αυτά από άλλο Ευρωπαϊκό λαό;

Οι τοίχοι του συλλόγου γεμάτοι ασπρόμαυρες φωτογραφίες: Σε κάποιες, Βρετανοί στρατιωτικοί συλλαμβάνουν ανθρώπους σε μπλόκα που είχαν στήσει σε κεντρικούς δρόμους, άλλες με νεαρούς αγωνιστές της ΕΟΚΑ σε λήψεις προφίλ-ανφάς, συμπληρωμένες από ελαιογραφίες ηγετών της οργάνωσης σε ηρωικές πόζες.

Ένας βετεράνος, ο Νεοπτόλεμος Γεωργίου, σημειώνει ότι κατατάχθηκε εθελοντικά στο Βασιλικό Ναυτικό κατά τον Β'Π.Π., λίγο προτού συμβάλει στη δράση της ΕΟΚΑ κλέβοντας και διακινώντας παράνομα όπλα που θα χρησιμοποιούνταν στον αντιαποικιακό αγώνα των Κυπρίων.

"Έχασα την ακοή μου στο ένα αυτί, καθώς και τρία δόντια," είπε, δείχνοντας το πρόσωπό του, "και έχω προβλήματα υγείας στην πλάτη και στα πόδια μου – όλα από εκείνη την εποχή.

Είχαν βάλει μία κατσαρόλα στο κεφάλι μου και την χτυπούσαν συνεχώς με σκοπό να με τρελάνουν."

Ένας άλλος παλαίμαχος, ο Πανίκος Μιχαηλίδης, δήλωσε ότι έπεσε θύμα εικονικού πνιγμού κατά την κράτησή του.

" Ήταν κάτι το απάνθρωπο για να γίνει από έναν Ευρωπαϊκό λαό, όπως οι Βρετανοί," ήταν τα λόγια του.

"Αλλά υπήρξαν και μερικοί καλοί. Ένα σκοπός μου έδωσε ένα μικρό κομμάτι τούρτα τα Χριστούγεννα. Ο ανώτερός του τον επέπληξε: 'Γιατί δίνεις τούρτα στον τρομοκράτη;' Ο στρατιώτης απάντησε: 'Τα Χριστούγεννα, πρέπει να είμαστε ευγενικοί με όλους.'

Όπως σημειώνει το BBC, υπάρχουν αρκετά ιστορικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν βασανισμούς. Τα αρχεία από την εποχή της Βρετανικής αποικιοκρατίας που ήρθαν πρόσφατα στο φως είναι γεμάτα από υποθέσεις ακραίας κακομεταχείρισης με δράστες Βρετανούς στρατιώτες – με το άνοιγμα περισσοτέρων φακέλων να αναμένεται σύντομα.

Πράξη εξισορρόπησης

Τους παλαιμάχους της ΕΟΚΑ ανέλαβε να εκπροσωπήσει στα βρετανικά δικαστήρια δικηγόρος με έδρα το Μπέρμπιχαμ. Ο ίδιος είπε πως είναι ακόμα αρκετά νωρίς για να προβεί σε οποιαδήποτε δήλωση.

Όμως ο δικηγόρος που εκπροσωπεί του Κενυάτες ενάγοντες, Μάρτιν Ντέι, είπε: «Οι Κύπριοι και ίσως και άλλοι λαοί πρώην αποικιών θα πάρουν θάρρος από το γεγονός ότι τα βρετανικά δικαστήρια βασικά ανοίγουν τις πόρτες τους λέγοντάς τους πως, σε περίπτωση που υπέστησαν σοβαρά βασανιστήρια, μπορούν να εγείρουν δικαιώματα πολεμικών αποζημιώσεων.»

Αναφέρθηκε στην θετική τροπή που πήρε η υπόθεση των Κενυατών, η οποία, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αναδείχθηκε και δεν παραγράφηκε παρότι υπήρχαν χρονικοί περιορισμοί 3 έως 6 ετών.

Ωστόσο, δήλωσε ότι κάποιες από αυτές τις συνθήκες μπορεί να μην εφαρμοστούν στην περίπτωση της Κύπρου.

«Στην Κένυα, Η Μάου-Μάου ήταν μια απαγορευμένη οργάνωση μέχρι το 2000. Οι πελάτες μου είναι απλοί ντόπιοι αγρότες που δεν είχαν καμία επαφή με αυτό που θέλουμε εδώ να αποκαλούμε αναπτυγμένο κόσμο. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να μην ισχύουν για την Κύπρο».

"Οι δικαστές επιχειρούν να εξισορροπήσουν τις τάσεις. Υπάρχει βέβαια πάντα η ανησυχία στους Κύπριους ότι μερικοί δικαστές θα είναι ιδιαιτέρως δυσμενείς απέναντί τους.'

Να αποδοθεί δικαιοσύνη

Με άλλα λόγια, κανείς δεν εγγυάται ότι το δικαστήριο θα αποφασίσει με βάση το προηγούμενο που δημιούργησε η υπόθεση των Κενυατών – μπορεί να αποφανθεί ότι οι Κύπριοι θα έπρεπε να είχαν προσφύγει νωρίτερα στην δικαιοσύνη.

Το βρετανικό υπουργείο εξωτερικών εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αποστρέφεται κάθε καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πολλά συνέβησαν στο παρελθόν για τα οποία μπορεί να μετανιώνουμε σήμερα. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αυτά τα γεγονότα έλαβαν χώρα πάνω από μισό αιώνα νωρίτερα και δεν έχουν καμία σχέση με τις σημερινές Αγγλο-Κυπριακές σχέσεις, οι οποίες βαίνουν άριστα.»

Πίσω στα γραφεία τις ΕΟΚΑ, όλοι οι πρώην αγωνιστές ήταν αμετάπειστοι στο να αποδοθεί δικαιοσύνη για όσα συνέβησαν σχεδόν έξι δεκαετίες νωρίτερα.

"Ακόμη και αν αργήσει, η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί," είπε ο Πανίκος Μιχαηλίδης.

"Το τι θα αποφανθεί το δικαστήριο είναι ένα πράγμα," πρόσθεσε ο Θάσσος Σοφοκλέους. "Όμως η ουσία είναι ότι θέλουμε οι Βρετανοί να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που έκαναν στον κυπριακό λαό δεν ήταν σωστό."

πηγή: http://www.theinsider.gr