Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Μύθος 33 χρόνων. Σαν χθες δολοφονήθηκε ο Τζον Λένον

Εχουν περάσει από τότε 33 χρόνια, αλλά ο μύθος δεν λέει να σβήσει. Ηταν 8 Δεκεμβρίου του 1980, όταν ο Τζον Γουίνστον Ονο Λένον δέχτηκε τέσσερις σφαίρες πισώπλατα από το πιστόλι του Μαρκ Τσάπμαν. Επέστρεφε ο Λένον στο διαμέρισμά του στο μέγαρο Ντακότα της Νέας Υόρκης ύστερα από την ηχογράφηση των τραγουδιών «Walking on thin ice» και «It happened», που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του.
Ο Τσάπμαν τον είχε προσεγγίσει νωρίτερα την ίδια ημέρα, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφό του. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Ολες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, ενώ η θανάσιμη ανάμεσά τους διαπέρασε την αορτή του.

Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών αρχών, μετά τη δολοφονία, ο Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Εκτός από το όπλο του εγκλήματος, στην κατοχή του υπήρχαν ένα αντίτυπο του δίσκου «Double fantasy», στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Λένον, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος «Φύλακας στη σίκαλη» του Τ. Ν. Σάλιντζερ, καθώς και κασέτες με τραγούδια των Μπιτλς.
Ισόβια κάθειρξη
Ο Λένον οδηγήθηκε αμέσως στο νοσοκομείο «Ρούζβελτ», όπου με την άφιξή του επισημοποιήθηκε ο θάνατός του, που προκλήθηκε λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος. Δύο ημέρες αργότερα, η σορός του αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο του Φέρνκλιφ, στη Νέα Υόρκη. Ο Μαρκ Τσάπμαν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον, ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.
Και έτσι, ένας ασήμαντος παράφρονας έδωσε τέλος στη ζωή ενός μάγου της μουσικής και βέβαια ενός ακτιβιστή που υπήρξε ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Γιατί βλέπετε, οι Μπιτλς ως σύνολο μπορεί να δημιούργησαν όλο εκείνο το υπέροχο μουσικό ρεύμα, μπορεί να συντρόφευσαν μια ολόκληρη γενιά (και όχι μόνο) με τη μουσική τους, αλλά ο Λένον και ως μονάδα μπόρεσε να δημιουργήσει μύθο αντίστοιχο του συγκροτήματος μέσα από το οποίο αναδείχθηκε.

Στο τέλος τέλος, μπορεί ακόμα πολλοί να τραγουδούν κάποια τραγούδια των Μπιτλς, αλλά σίγουρα περισσότεροι γνωρίζουν και τραγουδούν το «Imagine» ή το «Give peace a chance» του Λένον.
Ο Τζον Λένον γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1940 στο Λίβερπουλ, πιθανώς κατά τη διάρκεια γερμανικής αεροπορικής επιδρομής. Η μητέρα του, Τζούλια Στάνλεϊ, ήταν κόρη αξιωματικού, ενώ ο πατέρας του, Αλφρεντ Λένον, εργαζόταν ως σερβιτόρος σε πλοία που πραγματοποιούσαν ταξίδια στον Ατλαντικό, κατά τη διάρκεια των οποίων τραγουδούσε ή συμμετείχε σε μουσικές συναυλίες. Μετά τη γέννηση του γιου του, εκείνος εγκατέλειψε την οικογένεια, ενώ η μητέρα του ανέθεσε τη φροντίδα του Τζον στην αδελφή της Μαίρη και τον σύζυγό της, Τζορτζ Σμιθ.
Ως μαθητής, υπήρξε δημοφιλής για τον ατίθασο χαρακτήρα του, τον οποίο ο ίδιος περιέγραψε λέγοντας: «Ημουν εκείνος για τον οποίο όλοι οι γονείς έλεγαν στα παιδιά τους: το νου σου, μακριά από αυτόν». Την ίδια περίοδο, οργάνωσε τη δική του μπάντα, με την ονομασία The Quarrymen, στην οποία αργότερα προσχώρησε και ο Πολ Μακάρτνεϊ.
Η πρώτη εμφάνιση
Η επίδραση του Μακάρτνεϊ υπήρξε έντονη, οδηγώντας στην υιοθέτηση μιας περισσότερο επαγγελματικής φυσιογνωμίας του συγκροτήματος, ενώ προσχώρησε σε αυτό ο Τζορτζ Χάρισον. Επιπλέον, το συγκρότημα εγκατέλειψε τη φολκ μουσική, στρεφόμενη προς το ροκ.
Η πρώτη επίσημη εμφάνιση των Μπιτλς έγινε το 1960 στο Αμβούργο, αλλά έπρεπε να περιμένουν δύο ακόμα χρόνια μέχρι να ηχογραφήσουν το «Love me do», που κατέκτησε την 17η θέση στη Μεγάλη Βρετανία, μία σημαντική επιτυχία για ένα άγνωστο μέχρι τότε συγκρότημα της επαρχίας. Ακολούθησε ο επόμενος δίσκος, «Please please me», ο οποίος κατέλαβε την πρώτη θέση σηματοδοτώντας την ανοδική πορεία του συγκροτήματος. Εκτοτε τα πάντα είναι ιστορία... 
ΧΡ. ΣΙΑΦΚΟΣ enet.gr

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Και τι δεν ήταν - ''Μιλώντας για το Δεκέμβρη του 2008''


© ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ
Maira Gall